Z OGRODU DO OGRODU
Z Ogrodu Getsemani niech Pan obdarzy was swoim pokojem.
W tym czasie jesteśmy wezwani, aby w świetle Zmartwychwstania dostrzec, jak Pan pragnie oświetlić naszą codzienność. Razem z wami, w tym czasie tak cennym i pełnym światła, zastanawiam się, czy jedno życie wystarczy, by zrozumieć tajemnicę Odkupienia. Wszyscy intuicyjnie czujemy, że Pan jest większy od naszych małych myśli i ograniczonych idei, które wciąż projektujemy na Niego i Jego sposób działania! Powraca słowo Jezusa przekazane Piotrowi w Wieczerniku: "Tego, co ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później" (por. J 13,7). Wszyscy jesteśmy wezwani, aby patrzeć na nasze życie w świetle Jego Paschy, tego, co On uczynił i uczyni, tego, co On powiedział i co jeszcze nam powtórzy!
Na ten miesiąc, oprócz zaproszenia do modlitwy za Kościół, który przeżywa ten ważny moment, z naszą modlitwą wstawiamy się, aby wybrano następcę św. Piotra według serca Bożego. Zapraszam do niepoświęcania zbyt wiele uwagi manipulacjom medialnym, lecz do wytrwałej modlitwy, aby wola Boża spełniła się w nas wszystkich. Chciałbym podzielić się z wami dwoma światłami, które towarzyszą mi w tych dniach.
Znajdujemy się tutaj, w „ogrodzie”. Nawet najświętsze miejsce na ziemi, w którym dokonało się Zmartwychwstanie, zanim zostało nazwane Świętym Grobem czy Bazyliką Anastasis (Zmartwychwstania), było ogrodem. Najnowsze wykopaliska archeologiczne to potwierdzają.
Ma to znaczenie nie tylko materialne, ale i duchowe: ogrodem, który Pan pragnie zamieszkiwać, jest nasza ludzka natura, moja osoba. Każdy z nas jest tym „miejscem”, w którym Syn Boży chce mieszkać, dawać życie, zmartwychwstawać i otwierać na Wieczne Światło! Pozwólmy Mu wejść! Przyjmijmy Go!
W Ogrodzie Getsemani Jezus nieustannie prosi: „Zostańcie tu ze Mną” (Mt 26,38.41), a w Ogrodzie Zmartwychwstania oraz w intymności Wieczernika w zupełnie nowy sposób mówi potężnie: „Oto, Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20).
Rozważmy te małe i proste światła, które pochodzą od Światła Zmartwychwstałego, wróćmy do Jego wiecznego Słowa. Wszystko przemija, On pozostaje! On zna nasze słabości, nasze ograniczenia, wie, że jesteśmy potrzebujący. Ufajmy Mu i wzywajmy wstawiennictwa Najświętszej Maryi Panny, która w pozornym ukryciu Ewangelii i historii nieustannie prowadzi nas wszystkich do Baranka Paschalnego, Syna Najwyższego (por. J 2,5; 19,28-35). Niech Kościół zawsze będzie odbiciem prawdziwego Światła Zmartwychwstałego Chrystusa.
Niech Pan was błogosławi!
