ZANURZENI W TYM, KTÓRY ZANURZA SIĘ W NAS
Drodzy Przyjaciele, niech Pan obdarzy Was Swoim pokojem!
Okres Wielkiego Postu, który przeżywamy, charakteryzuje się ukierunkowaniem na nawrócenie i modlitwę. Wszyscy staramy się dążyć do poprawy naszych relacji z Bogiem, bliźnimi i samymi sobą. Jeśli z jednej strony nasze spojrzenie skierowane jest na nasze zaangażowanie i aktywny udział w Tajemnicy miłości objawionej przez Boga w darze Syna, z drugiej strony jesteśmy wezwani do kontemplacji tego, jak Bóg w swojej nieskończonej Mądrości wyszedł nam naprzeciw, zanurzając się w naszym człowieczeństwie naznaczonym śmiertelną raną grzechu pierworodnego. Zbawiciel przyszedł, aby uzdrowić ludzkość właśnie w tych postawach, w których, poprzez uwiedzenie przez złego, od samego początku okazała się zbuntowana i nieposłuszna; zostaliśmy nawiedzeni, odkupieni w naszym człowieczeństwie, ogromnie umiłowani! I stało się to nie poprzez formułę, nie poprzez teorię, ale w konkretny sposób poprzez Jego przykład! Pewien ojciec w świetle Ewangelii mówi: "Chcesz być w centrum? Stań z boku! Chcesz posiąść życie, strać je! Chcesz wznieść się wysoko? Zejdź niżej! Chcesz być pierwszy? Staraj się być ostatnim!” Cóż za wielka tajemnica! Wszystko to mocno kłóci się z propozycjami, które Zły wnosi w mentalność świata! Słowo Boże, Jezus Chrystus, ma moc przemierzania przez wieki, wchodzenia w obszary i serca przez Niego stworzone i wciąż prosi o zamieszkanie w naszym człowieczeństwie jako pełen woni, wypełniony światłem balsam, który prowadzi nasze dusze do wiecznego zbawienia.
Ten czas historyczny, w którym żyjemy jest złożony: widzimy podziały, przemoc; atakowane są podstawowe wartości chrześcijaństwa (rodzina, prawda, życie religijne), odpowiedzi są ograniczone i niewyczerpujące, niepełne, niejasne, panuje relatywizm, w centrum jest jednostka niemal na miejscu Boga. Wszystko to skłania nas do poszukiwania odpowiedzi, które nadają sens temu, czego doświadczamy. Jezus Chrystus jest jedyną odpowiedzią: On jest naszą drogą, jedyną prawdą i naszym życiem (J 14,6), najwyższym darem uczynionym z Siebie, jest najwymowniejszym dowodem Słowa Ojca! Droga wielkopostna daje nam tę wielką szansę nawrócenia, pozwólmy Chrystusowi, Zwycięzcy, Barankowi zabitemu (por. Ap 5,6), aby ponownie nawiedził nasze człowieczeństwo i każde serce.
„Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę i rozraduje się serce wasza, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać” (J 16,22-23).
To jest radość i obietnica, która nas czeka, co za powiew wieczności! Jest to pewne Słowo, wypowiedziane przez Przedwieczne Słowo Ojca, ta radość będzie chwalebną, wypełnioną światłem twarzą Zmartwychwstałego, który przyjdzie nam na spotkanie; nikt poza Nim nie może dać nam prawdziwej radości i wiecznego zbawienia.
Błogosławionego drogi ku Wielkanocy, z Chrystusem!
