Drodzy Przyjaciele Getsemani, niech Pan obdarzy Was pokojem! Niestrudzenie błagamy Boga o pokój, pokój nie tylko na ten bardzo niespokojny i niepewny czas, ale pokój, który pochodzi z konkretnego i duchowego kontaktu z Panem, Stwórcą człowieka i historii. W tym sensie jesteśmy zaproszeni aby zwrócić się do Niego, aby wstawiać się za tymi, którzy nie chcą słuchać o Bogu, łudząc się, że znajdują radość w rzeczach przemijających. Niedawno prowadziłem rekolekcje na temat nadziei, nie mogłem mówić o nadziei, nie prosząc "gigantów" o pomoc i zacząłem czytać Encyklikę Spe salvi Papieża Benedykta XVI. W licznych, bogatych rozważaniach na koniec ukazuje on Osobę Najświętszej Maryi Panny jako Matkę Nadziei! On, jako wielki zakochany pasterz, w modlitwie-rozmowie z Dziewicą Maryją odtwarza całe jej życie i w chwili jej próby pod Krzyżem stwierdza:
„Poznałaś narastającą siłę wrogości i odrzucenia, która stopniowo narastała wokół Jezusa, aż do godziny krzyża, gdy musiałaś patrzeć na Zbawiciela świata, potomka Dawida, Syna Bożego umierającego jako «przegrany», wyszydzony, pomiędzy łotrami. Wówczas przyjęłaś słowa: «Niewiasto, oto syn Twój» (J 19,26). Z krzyża otrzymałaś nową misję. Począwszy od krzyża stałaś się w nowy sposób matką: matką wszystkich, którzy chcą wierzyć w Twojego Syna Jezusa i iść za Nim. Miecz boleści przeniknął Twoje serce. Czy umarła nadzieja? Czy świat ostatecznie pozostał bez światła, życie bez celu? W tamtej godzinie prawdopodobnie na nowo usłyszałaś w swoim wnętrzu słowa anioła, w których odpowiadał na Twój lęk w chwili zwiastowania: «Nie bój się, Maryjo!» (Łk 1,30). Ile razy Pan, Twój Syn, mówił to samo swoim uczniom: Nie lękajcie się! W noc Golgoty znów w swoim sercu słyszałaś te słowa. Przed godziną zdrady powiedział do swoich uczniów: «Odwagi! Jam zwyciężył świat» (J 16,33). «Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka» (J 14,27). «Nie bój się, Maryjo!» W godzinie Nazaretu anioł powiedział Ci też: «Jego panowaniu nie będzie końca» (Łk 1,33). Czy może skończyło się, zanim się zaczęło? Nie, pod krzyżem, na mocy samego słowa Jezusa, Ty stałaś się Matką wierzących. Z tą wiarą, która nawet w ciemności Wielkiej Soboty była pewnością nadziei, szłaś ku porankowi Wielkiej Nocy. Radość zmartwychwstania dotknęła Twego serca i złączyła Cię w nowy sposób z uczniami, którzy mieli stać się rodziną Jezusa przez wiarę.”(Spe Salvi, nr 50, Papież Benedykt XVI).
Wydaje mi się, że zaproszenie jakie Pan kieruje dzisiaj do każdego z nas, jest aktualne i wyraźne: abyśmy byli żywą pamięcią Słowa Bożego w różnych okolicznościach naszego życia. W zmaganiach, w bólu możemy powtarzać w naszych sercach "dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego" (Łk 1,37). Zbawiciel jest całą naszą nadzieją. Ma ona za granice granice Jego miłości. Teraz, Jego miłość jest bezgraniczna… Niech nadzieja zawsze rozbrzmiewa w naszej duszy jak dzwon o nieodpartym uroku, który przyciąga łaski Boże. Módlmy się, aby wciąż byli Pasterze, którzy pomogą nam być coraz bardziej wierzącymi i ludźmi nadziei pośród ludzkości, która tak bardzo potrzebuje Boga, nawet jeśli Go odrzuca. Módlmy się niestrudzenie do Matki Nadziei, Najświętszej Maryi Panny!
Niech Was Pan błogosławi!Błogosławionego początku Wielkiego Postu
